Á slóð fiðrildanna.

 

 

 

 

 

 

 

 

Við vöknuðum snemma, enda voru menn komnir snemma í háttinn kvöldið áður. Það var tekinn morgunmatur á local dinernum "The rock and roll diner" á slaginu kl. 8. Þetta eru tveir járnbrautarvagnar sem búið er að breyta í matsölustað í bænum Oceana. Það var náttúrulega beikon og egg og sveitt sýrópsbrauð með kanil.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við ókum síðan af stað US 1 og áleiðis að "Big Sur". Það var útýnisveisla í allan dag. Komum að bænum San Simeon. Þar er hinn frægi Hearst kastali liggur hátt í hlíðum fjallsins þar sem að týndi íslendingur í sögu Ólafs Jóhanns Ólafssonar vann alla sína ævi. Þetta getið þið lesið um í ágætri skálsögu hans. Kastalinn var reistur af blaðakóngnum W.Randolph Hearst á 270 þúsund ekrum lands. VIð sáum þetta með eigin augum og menn voru agndofa.

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Áfram héldum við og þá tók við stókostlegt sjónarspil Big Sur. Meðfram Kyrrahafinu á vinstri og háum fjöllu á hægri. Vegurinn sniglaðist um þetta landslag. Mér fannst mér stundum ég vera í Grafningnum, og stundum í skriðum við Siglunes, og það sló fyrir tilfinningu að vera fyrir austan á annesjum í þokunni þegar hún læddist inn. Þetta er engu líkt, veisla fyrir mótohjólamenn, margar snúnar beygjur og fallegt landslag. Hitabreytingin var með ólíkindum við vorum stundum í 28 gr. hita og svo niður í 15 gráður, fór allt eftir því hvar við vorum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Síðan áfram Carmel, þar sem við tönkuðum, hittum reyndar ekki íslandsvininn og bæjarstórann Clint Eastwood. Áfram blandaður kafli í um 2 tíma.  Við gerum sagt að þetta hafi byrjað í léttum árstíðum Vivaldi, farið yfir í menúett og síðan í hægan tangó og síðan hraðan. Sveitavegir, landsvegir, hraðbraut og miklil umferð.  Frábær farastjórn Guðmundar Ragnarssonar  með aðstoð frú Garmin í bönduðu fjölbreyttu landslagi, sem endaði  til San Fransico, yfir "Golden gate" og til Sauselito.  VIð stoppuðum eftir rúma 2 tíma og 120 mílur án hvíldar fyrir utan heimili konu sem var að vökva garðinn sinn.  Fyrir henni var þetta eins og innrás, 10 karlar á Harley sem stoppuðu við póstkassann hennar sveittir og þreyttir.  Hún tók okkur tali, og ég get sagt, að það eina sem ég heyrði, var " How come all the hansome men in the world stop in the front of my house on a monday evening- I must be blessed " Eftir gott spjall, leiðbeindi hún okkur með gistingu og við gistum á " The Woods inn". við höfnina.  Það var snarl á ítölskum og kannski "smá" kokteill og svo ZZZZZZZZZZZZ.

 

 

 

 

 

 

 

 

Egill ferðafélagi okkar fékk 30 ára gamlan draum sinn uppfylltan að aka yfir brúnna á Harley- Yess ! Á morgun Napa Valley -Sonoma, fyrirhuguð vínsmökkun og fleira.