Í fjöllum Ítalíu. - Sunnudagur 29 mars. 318 km.

 

 Viareggio er sumarleyfisstaður, þannig að á þessum árstíma er ekki mikið af ferðamönnum á þessum slóðum. Morguninn var rólegur og fallegur og sólin kom upp og vakti okkur. Alltof seinir hugsaði ég og við Gulli drifum okkur að fá okkur bita. Svo leit ég á klukkuna Það rann allt í einu fyrir okkur að klukkan var orðin átta, tímanum hafði verið breytt um nóttina. Í fallegu veðri tókum við mótorveginn tilFlórens og fórum þar inn í bæ og áðum.

 

 

 

 

 

 

 

Borgin er samfellt listaverk. Við tókum svo sveitavegina yfir fjöllin, sumstaðar mjög krókótta og áðum oft á leiðinni, stoppuðum í littlu þorpi og fengum pasta og svo esspresso.

 

 

 

 

 

 

 

 

Við stefndum á San Marínó sem er borggríki á miklum kletti sem stednur upp úr landinu og er með sjálfstjórn. Það er mikil saga á bak við þetta og þeir sem vilja fræðast meira um þetta ríki geta smell hér.

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var gaman að skoða þetta. Við ætluðum að gista þar en það var dýrt og ekki sérstaklega spennandi umhverfi þar í kring. Klukkan var orðin margt og við ákváðum að renna niður á Rimini og fá þar gistingu. Geirþrúður stakk upp á Holiday Inn og við renndum þangað um 27 km og þá var komið myrkur. Fengu inni á systurhóteli þeirra Mercur við hliðina því þar var læstur bílskúr. Við vorum dáldið lengi að koma okkur út til að borða en fundum svo fína “ekta” ítalskan stað, þar sem mamma, pabbi, afi, amma, og littlu börnin voru á staðnum. Góður matur eins og alstaðar á ítalíu og göngutúr við ströndina.

Á morgun nýr spennandi dagur og spáin áfram góð.