Avezzano - Sorrento þriðjudagur 31.03. 301 km.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var dáldið snúið að koma hjólunum upp úr bílageymslunni á hótelinu. Það var bratt upp og lágt til lofts en það hafðist. Hotel Velino man fífil sinn fegri, greinilega hannað af einhverjum snilligi, en innréttingarnar nú komnar til ára sinna. Við ákváðum að lengja leiðina aðeins niðureftir og fórum í gegnum þjóðgarð og svo sveit í gegnum fjöllin niður á sléttlendið fyrir norðan Napoli. Hitinn var framanaf ekki nema 11 gr. en smá hækkaði þegar á daginn leið upp í 21 gr upp úr hádegi. Við höfðum þá líka lækkað okkur úr 750 metrum niður í átt að sjónum. Eftir því sem sunnar dróg varð breyting á landslaginu, gróðri og fólkinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nú fórum við að sjá kaktusa og pálmatré, og sífellt meira drasl við vekanntinn. Geirþrúður vildi að við færum austan við Milano, en við stefndum á Sorrento. Það var mikið skak í gegnum umferðina, þröngt rykugt og hávaði. Þetta silaðist áfram gegnum borgina og svo austur og suður fyrir í minni borgir. Við fórum gegnum Pompei við rætur eldfjallsins Vesúvíusar sem við ætlum að skoða á morgun. Mér hefur allatíð langað til að koma á þennan stað, allargötur síðan ég var í gagnfræðaskóla (lesist Fjölbraut- fyrir yngri lesendur)- meira um það á morgun.

 

 

 

 

 

 

 

 

Við fundum ágætis hótel sem Gulli þekkti, Megamare, en það er bygging sem hangir í klettunum við sjóinn í Sorrentoflóanum. Svo var það bara að drífa sig í léttan dinner eftir 12 tíma ferð, gott spjall og ferðaplönin skoðuð.